ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ

Από κάθε μελέτη σχετική με την αρχαία τοπογραφία αντλούμε σημαντικές πληροφορίες για τις διαχρονικές μεταβολές του τοπίου με τη βοήθεια ιστορικών χαρτών και αρχειακών τεκμηρίων (σχέδια, αεροφωτογραφίες, φωτογραφίες και καλλιτεχνικές απεικονίσεις).

Με την αξιοποίηση των εργαλείων των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (GIS) είναι δυνατή η συσχέτιση σύγχρονων και ιστορικών απεικονίσεων με σκοπό την ταύτιση περιοχών, τον εντοπισμό αρχαιολογικών καταλοίπων που έχουν εξαλειφθεί, και τη μελέτη χαρακτηριστικών του τοπίου (π.χ. κοίτες ποταμών, φυσικά εξάρματα, ρέματα) που έχουν μεταβληθεί μερικώς ή πλήρως από σύγχρονες επεμβάσεις.

Στην περίπτωση της Αθήνας, δίνεται έμφαση στη γεωγραφική προσαρμογή ενός συνόλου πρώιμων χαρτών, π.χ. Fauvel (1787), Κλεάνθη και Schaubert (1831-1832), Weiler (1834) και Kaupert (1878). Με τον τρόπο αυτό καθίσταται εφικτή η παράλληλη μελέτη χαρτών που απεικονίζουν την πόλη σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Το συγκεκριμένο σύνολο δεδομένων εμπλουτίζεται διαρκώς με αεροφωτογραφίες αρχείου και παλαιά πολεοδομικά σχέδια για το κέντρο της Αθήνας από τις αρμόδιες Δημόσιες Υπηρεσίες (Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού / Πολεοδομία).

Τα παραπάνω διαχρονικά υπόβαθρα λειτουργούν υποστηρικτικά, ώστε αρχαιολογικά σχέδια και σχεδιαστικές απεικονίσεις ιστορικού περιεχομένου να τοποθετηθούν κατά το δυνατόν ορθότερα στο χώρο με σκοπό την κατανόηση και καταγραφή των μεταβολών που συντελέστηκαν στην τοπογραφία της πόλης.

Με σκοπό την αξιοποίηση κάθε είδους διαθέσιμης πηγής, η [A.D.1] μελέτη της πόλης εμπλουτίζεται με φωτογραφίες, σκίτσα και αποσπάσματα κειμένων από διάφορες ιστορικές περιόδους, τα οποία τοποθετούνται στον χώρο. Δεδομένου ότι πλήθος χαρακτηριστικών έχουν πλήρως αφανισθεί, η παραμικρή διαθέσιμη πληροφορία είναι πολύτιμη.